Την κοινότητα της Ανάγυιας κοσμούν δυο ναοί: ένας παλαιός που βρίσκεται στα ανατολικά του χωριού και ένας νεότερος στα δυτικά. Τόσο ο παλαιός όσο και ο νεότερος, είναι αφιερωμένοι στους Κύπριους Αγίους Νόμωνα και Βηχιανό.
Παλαιός Ναός
Ο παλαιός ναός είναι περίπου 800 χρονών. Είναι μια μικρή μονόκλιτη βασιλική με σαμαρωτή στέγη. Στο εσωτερικό του ναού κυρίαρχη θέση έχουν το άριστης τέχνης τέμπλο (εικονοστάσιο) και οι δυο θαυματουργικές εικόνες: η μια αυτή των Αγίων Νόμωνος και Βηχιανού και η άλλη της Παναγίας, δεξιά της Ωραίας Πύλης. Αυτό που μπορεί κάποιος να παρατηρήσει είναι πως: η εικόνα των Αγίων ζωγραφίστηκε πάνω σε παλαιότερη εικόνα. Αυτό έγινε αντιληπτό μετά από τη συντήρηση της εικόνας. Οι συντηρητές δεν προχώρησαν σε πλήρη συντήρηση της εικόνας για να μην καταστραφούν και οι δυο εικόνες, και άφησαν να φαίνεται ένα μικρό μέρος της παλαιάς εικόνας.
Νεότερος Ναός
Η ανάγκη για ανέγερση ενός νέου μεγαλύτερου ναού, παρουσιάσθηκε τα τελευταία χρόνια που η κοινότητα της Ανάγυιας αυξάνεται συνεχώς. Με τις άοκνες προσπάθειες του μακαριστού πατρός Νικολάου Χατζηνικολάου αλλά και των κατοίκων της κοινότητας, το 1995 άρχισαν οι εργασίες ανέγερσης του νέου ναού.
Το 2002, κατατέθηκε ο θεμέλιος λίθος από τον τότε Χωρεπίσκοπο Τριμυθούντος κ. Βασίλειο και το 2004, συγκεκριμένα στις 16 προς 17 Ιουλίου με αγρυπνία, έγιναν τα θυρανοίξια του ναού και αμέσως μετά η πρώτη θεία λειτουργία.
Ο νέος περικαλλής ναός δεσπόζει επιβλητικά όχι μόνο στην κοινότητα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Πρόκειται για μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο.
Πρέπει να σημειωθεί πως και στους δυο ναούς φυλάσσονται τεμάχια των λειψάνων των δυο Αγίων. Και οι δυο αυτοί ’γιοι έχουν άμεση σχέση με θεραπείες που αφορούν το αναπνευστικό σύστημα, το κρυολόγημα, το βήχα και τη γρίπη.
Βίοι Αγίων Νόμωνος και Βηχιανού (εν συντομία) ’γιος Νόμων
Για τον ’γιο Νόμωνα δεν έχουμε πολλά στοιχεία παρόλο που ασκήτεψε στην ευρύτερη περιοχή της Ταμασσού. Η απλότητα του, οι πατρικές του συμβουλές, η ασκητικότητα του τραβούσαν σαν μαγνήτης τους πονεμένους ανθρώπους που διψούσαν για λίγη ξεκούραση από την καθημερινότητα. Αυτό όμως ανάγκαζε τον ’γιο να μετακινείται συνεχώς γιατί αυτό που ποθούσε ήταν η ηρεμία και η ησυχία ώστε να μπορέσει να επιτύχει το σκοπό της άσκησης του, που δεν ήταν άλλος από την ένωση του με το Θεό. Ένεκα λοιπόν αυτής της μετακινήσεως του Αγίου, έχουμε πολλές σπηλιές- ασκητήρια που φαίνεται πως τα επισκέφθηκε ο ’γιος.
’γιος Βηχιανός
Για τον ’γιο Βηχιανό υπάρχουν πολλές εκδοχές όσο αφορά την καταγωγή, αλλά και το όνομά του. Η επικρατέστερη είναι αυτή που συναντάμε στα έργα του Αγίου Νεφύτου του Εγκλείστου. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον ’γιο Νεόφυτο, το όνομα του Αγίου Βηχιανού ήταν αυτό του Αγίου Γενναδίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως αλλά επειδή από την πρώτη στιγμή της κοιμήσεως του και έκτοτε θεραπεύει το βήχα παρείσδυσε στην πάροδο του χρόνου το «παρατσούκλι» Βηχιανός.
Ο ’γιος Γενάδιος σε βαθύ γήρας αποχώρησε εκούσια από το θρόνο του πατριάρχου και αποφάσισε να μεταβεί στο ’γιο Όρος. Κάποτε θέλησε να επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους και να προσκυνήσει τα πανάχραντα προσκυνήματα. Στην επιστροφή πέρασε και από την Κύπρο για να συναντηθεί με τον Όσιο Ιλαρίωνα. Το πλοίο τον άφησε μαζί με τον υποτακτικό του στην Πάφο και από εκεί πεζός ξεκίνησε το δρόμο για τη συνάντηση. Όμως το βράδυ πλησίασε, ζήτησε να διανυκτερεύσει στο πρώτο σπίτι που συνάντησε. Οι ένοικοι του σπιτιού του αρνήθηκαν. Η προχωρημένη ηλικία του σε συνδυασμό με το βαρύ χειμώνα, τον καθήλωσαν στην εξώπορτα του σπιτιού. Προτού, όμως, να ξημερώσει, ο ’γιος παρέδωσε το πνεύμα. Έκτοτε, ο ’γιος Γεννάδιος ή, όπως είναι γνωστός στους πιστούς, Βηχιανός θεραπεύει όσους με ευλάβεια και πίστη καταφεύγουν στη μεσιτεία του.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το συγγραφικό έργο του Αγίου Γενναδίου είναι τόσο πλούσιο ώστε είναι ισάξιο μ αυτό των Τριών Ιεραρχών. Από τα έργα του σώζεται μόνο μια επιστολή, η οποία φυλάσσεται στο ’γιο Όρος.
Η μνήμη των δυο αυτών Αγίων τιμάται στις 11 Δεκεμβρίου και πολλοί πιστοί προσέρχονται στο παγκοσμίως μοναδικό προσκύνημα που βρίσκεται στην κοινότητα της Ανάγυιας.